τριπλανάτας

ὁ, Α

(δωρ. τ.) (για τον Οδυσσέα) αυτός που περιπλανάται αδιάκοπα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επιτατ. τρι-* + πλανήτης «ο περιπλανώμενος» (< πλανῶμαι)].